Mikrotropia – ćwiczyć czy nie ćwiczyć?
Dziś artykuł chyba bardziej dla specjalistów, ale być może poszerzy też wiedzę pacjentów i rodziców.
Mikrotropia – pojęcie wprowadzone do strabologii w 1966r. przez Langa oznacza jednostronny zez jawny o kącie mniejszym niż 5° oraz ze zredukowanym widzeniem obuocznym.
Mikrotropia charakteryzuje się tym, że jest:
- nieodwracalna
- najczęściej jednostronna
- z amblyopią oka odchylającego się
- często z fiksacją ekscentryczną
- często z anizometropią
- najczęściej mikroezotropią (ustawieniem oka w zezie zbieżnym)
- dziedziczna
- z wczesnym początkiem
- powodowana czynnikami sensorycznymi
- często z nieprawidłową korespondencją siatkówkową (ARC)
- czasami „połączona” z heteroforią (zezem ukrytym)
Najczęściej mikrotropia występuje z brakiem pełnego widzenia obuocznego: pacjent ma fuzję, ale stereopsji nie lub stereopsja jest tylko w bardzo prostych testach. Pacjenci z takim typem zeza zgłaszają się na ćwiczenia zakresu fuzji i widzenia obuocznego – jednak wytworzenie tego jest niemożliwe. Dlatego bardzo istotne jest przeprowadzenie dokładnej diagnostyki, aby móc rozpoznać tę postać zeza.
Diagnoza mikrotropii – badanie powinno obejmować:
- refrakcję
- ostrość wzroku
- testy stereopsji
- covertest
- badanie fiksacji
- test pryzmatyczny 4Dpryzm
- badanie korespondencji siatkówkowej
Bardzo istotnym badaniem jest badanie korespondencji siatkówkowej. Jeśli występuje ARC należy różnicować harmonijną i nieharmonijną jej postać. Jeżeli mamy do czynienia z ARC harmonijną, z kątem subiektywnym równym 0°, bez objawów astenopijnych, to najlepszym postępowaniem jest brak postępowania. Pacjent powinien być pod kontrolą strabologa lub ortoptysty, ale nie prowadzimy ćwiczeń, by nie zaburzyć wytworzonych mechanizmów przystosowawczych i nie spowodować widzenia podwójnego.
Inaczej jest w ARC nieharmonijnej. Najczęściej pacjent zgłasza skargi na problemy z czytaniem, drganie obrazu. Jeżeli stanowi to problem dla pacjenta należy zastosować ćwiczenia fuzji, ewentualnie dobrać pryzmaty, które wyrównają motoryczną część zaburzenia. Wymaga to oczywiście stałej kontroli strabologicznej i ortoptycznej, monitorowanie zmian, dostosowanie ćwiczeń i okularów do aktualnej sytuacji.
Leczenie mikrotropii
Nie ma innego leczenia mikrotropii. Nie stosuje się zabiegów chirurgicznych, gdyż kąt zeza jest zbyt mały, a zmiana ustawienia oczu może spowodować powstanie uporczywego dwojenia. Najważniejsze jest przeprowadzenie dokładnych badań, które pozwolą zaplanować dalsze postępowanie.
Tym krótkim artykułem rozpoczynamy cykl o poszczególnych typach zezów. Postaramy się przedstawić diagnostykę i leczenie, zgodne z najnowszymi metodami. Zapraszamy do lektury!